de eerste 1000 km - Reisverslag uit Airlie Beach, Australië van Sjoerd Wieten - WaarBenJij.nu de eerste 1000 km - Reisverslag uit Airlie Beach, Australië van Sjoerd Wieten - WaarBenJij.nu

de eerste 1000 km

Door: Sjoerd Wieten

Blijf op de hoogte en volg Sjoerd

26 Februari 2015 | Australië, Airlie Beach

Foto's
Het uploaden van de foto's duurt hier ongeveer 6 jaar. Hoe je zou zeggen dat ik hier tijd genoeg heb ga ik het toch liever anders besteden dan wachtend in een internetcafe. Jullie zullen dus maar naar me diaavond moeten komen als ik terug ben.

Byron bay
Byron staat bekend om de de relaxte sfeer en de vele hippies die daar een plek om te wonen hebben. In het kleine centrum staat op iedere hoek wel een muziekant en het stikt van de plekken waar je je hand of aura kan laten lezen. Het volk wat op straat loopt is een mix van backpackers, hippies, junkies en hele rijke mensen. Ik heb mijn dagen hier voornamelijk gesleten met het spelen op mijn reisgitaar en door het stadje dwalen.
Helaas zie je tussen alle vrolijke muziek en kleurrijke hippies ook duidelijk een duistere kant van de stad. Het grote aantal junkies zit de hele dag in hun eigen wereldje te spacen. Op een van de laatste dagen was het raak en vond ik er een stikkend in zijn eigen kots in een parkje. Ik stond in de rij om hardmassage over te nemen toen het ambulance personeel arriveerde. De beste man heeft het niet overleefd en ik ben weer een bijzondere ervaring rijker. Het is heel bijzonder hoe snel iemand van persoon tot dood hoopje lichaam gaat. Het was ook wel een gevalletje als hij er nu niet aan onderdoor gaat doet hij het volgende week wel. Zijn lichaam bestond uit vel en bot. Na deze ervaring had ik wel weer genoeg gehad van Byron en de wiet-dampkring die rond de camping hing was ik ook wel weer zat. Gelukkig kon ik nog even bij Thomas, Femke en Lucas terecht. voordat ik weer naar het noorden ging liften.

Reizen
Eindelijk weet ik waarom de hobby vissen leuk is. Zitten en en spanning wachten wat je binnen haalt. liften is goed te vergelijken met vissen, je zit lekker langs de weg, bordje voor je neus, gitaartje in de hand en wachten wie je ophaalt. Het liften gaat veel gemakkelijker dan in Europa. Anders dan is tussen Nederland en Noorwegen stoppen er nu ook andere mensen dan jagers en militairen. Hieronder een lijst met de personen
- Mijnwerkbrillenverkoper
- beunhaas, kangaroejager, automonteur. Veel geleerd over hoe je kan zien of roadkill nog te eten is en hoe je het moet bereiden.
- proosten met uranium miners in de auto. Drink and drive is hier vrij gebruikelijk
- blowende vrachtwagenchauffeur
- gepensioneerde bouwvakker
- twee 17 jarige meisjes die vroegen of ik het niet eng vond om te liften
- jongen met rijles
- gepensioneerde peuterspeelplaats meester
- Man met karaoke bedrijf, oldtimer en grote baard

Hervey Bay
De enige reden dat ik naar hervey bay was gelift was omdat je vanaf daar naar Fraser island kan.Op de weg die naar hervey bay leidt flitsengeleidlijk aan steeds meer reclame borden voorbij. Retirement park, ju de bowl clubs en rustige boot tochtjes. Hervey bay is een beetje een bejaarden dorp. De enige kroeg die na 10 uur nog open was, was een karaoke bar waar veel 50+ers aan het joelen waren. Met vijf hostelgenootjes hebben we het hier erg naar ons zin gehad.

Fraser island
Ook op een met alle winden mee waai vakantie is plannen af en toe best handig. Mijn planmatige matigheid heeft me dan ook een een beetje in de steek gelaten. En als je dan een dag van te voren de laatste tour die niet vol zat boekt zit je zomaar per ongeluk op Valentijnsdag tussen de stelletjes in een tourbus. Het eiland is prachtig mooi en tussen de stelletjes vond ik gelukkig ook wat alleen reizende. We hebben dingo's gespot, scheepswrak bekeken en met gilds door de jungle gelopen.

Brandenburg
Vanuit Hervey bay ben ik naar "brandy" gelift. Hier scheen veel werk te zijn in de fruitplukkerij. Toen ik daar aankwam een plekje gezocht in Federal hostel. Nu heb ik zeker geen hoge eisen als het gaat om hygiëne, ik durf bijna te zeggen dat mijn norm voor hygiëne erg laag is. Maar in dit hostel was ik bang om te douchen vanwege de bruinzwarte randen die de gehele badkamer beklede. Ook heb ik de grootste kakkerlak ooit gezien.

Rockhampton "rocky"
Na Brandy ging het liften vrij soepel naar Rocky. Aangekomen in het enige hostel van het plaatsje kon ik wel direct werk krijgen. om 5:15 de volgende ochtend werd ik opgehaald en ging ik een dagje grasmatten leggen bij veel te rijke Auzies. Na twaalf uur werken deden me al me spieren zeer. Helaas kwam er een cycloon aan en moest er nog heel wat gras gelegt worden. snel eten en een paar uur slaap pakken want om 1:00 's nachts gingen we weer beginnen.
Het was ontzettend fijn om weer eens met me lichaam te werken in plaats van met me hoofd (grasmatten leggen is echt verstand op 0). Na de twee hele lange dagen kon ik bijna niet meer lopen van de spierpijn maar had ik wel een zeer voldaan gevoel.
Toen kwam Cycloon Marcia aan. Met drie Belgen, een Zweed en een Duitse moesten we schuilen achter een stenen muurtje terwijl om ons heen de bomen uit de grond werden getrokken en ruiten in waaide. Toen we in het oog van de storm zaten (heel bijzonder hoe het van in twee seconden van een windsnelheid van 200 kmph naar wind stil gaat) konden we gelukkig snel koekjes en zakken wijn ophalen voor de tweede helft van de Cycloon begon. Het was erg gezellig en toen de storm weer een beetje was gaan liggen konden we zelfs een beetje vliegeren.

De ravage aan de stad was enorm. overal kapot gewaaide huizen, bomen en electriciteitsmasten. In de krant las ik dat het dan ook nabij twee weken zou duren voor de electriciteits weer gefixt zou zijn. Veel winkels konden dan ook niet meer open. Voor boodschappen of benzine moest je dan ook uren in de rij staan en het leger werd ingevlogen om te helpen organiseren. In somige supermarkten werd er namelijk gevochtend om pakken melk. Politie brandweer en ambulance reed af en aan.
Omdat wegen overstroomt waren zaten we nog een aantal dagen vast in het donkere Rocky waar vrij weinig te toen was. Er was ook niemand die dacht aan het leggen van grasmatten dus werken zat er ook even niet in.

Airlie beach
5 uur noordwaards van Rocky ligt Airlie beach. Je zie aan alles dat we nu echt in een tropisch gebied zitten. De palmbomen wapperen vrolijk in de wind en met 30 graden en een hoge luchtvochtigheid geeft dat een aangenaam vakantiegevloel. De meeste backpackers die hier rondzwerven komen voor de feestjes en de whitsunday islands. Een prachtige eilandengroep bij het great barier reef. Die ga ik helaas overslaan, ik bewaar mijn centjes nog even om een duikcursus te gaan volgen. Dat kan hier of nog wat noordwaards in een aantal dagen en daar zitten altijd wat tripjes naar het rif bij.

  • 26 Februari 2015 - 08:46

    Marrianne:

    Wat een belevenissen.... en vaak bijzonder heftig!
    Hoop dat je spierpijn weer wat minder is. Fijn dat je bij femke en thomas terecht kon na die dode junk...
    Daar ga je toch niet echt voor op vakantie, voor dat soort belevenissen. Al hoort het er ook bij, eigenlijk. Met alleen maar resorts en pretparken leer je de wereld ook niet kennen.
    Veel vakantiegevoel in het tropische deel tussen de palmbomen en tropische visjes bij het duiken straks.
    Liefs van ons allemaal. X x x

  • 26 Februari 2015 - 15:07

    Oma En Opa V.gulik:

    lieve sjoerd, wat een mooi verslag! Goed, dat je maar verder bent getrokken. we hopen dat je lekker kan genieten met duiken. Het moet erg mooi zijn bij dat rif, wereldberoemd!
    Pas op voor de zon hoor, want je zit dicht bij de evenaar. Het was leuk, je weer eens even te zien, al kwam het geluid slecht door. Nou, we zien uit naar een volgend verslag hoor, met je duikervaringen.
    Hartelijke groeten, oma en opa. Doeg!

  • 27 Februari 2015 - 00:24

    Martin En De Rest:

    Wauw, jij maakt wat mee zeg, we kijken uit naar je dia avond.
    Doe voorzichtig en geniet! Groetjes van ons

  • 27 Februari 2015 - 17:29

    Tim:

    Wat een verhaal weer Sjoerd... Mooie en heftige gebeurtenissen. Probeer met het duiken absoluut yongala (onwijs groot gezonken schip) mee te pakken. Have fun en ik wacht je volgende verhaal weer af

  • 01 Maart 2015 - 12:00

    Liesbeth:

    Ha die Sjoerd,
    Wat een spannend verhaal! Je redden in een cycloon is nog eens wat anders dan je druk maken over de scores Cito begrijpend lezen.....!!!! Wat heb je gelijk om deze reis te maken! Hier in Nederland is het de laatste dag van de voorjaarsvakantie, en toch wel bijna lente...koude wind maar een zonnetje en krokussen.
    Veel plezier weer en doe voorzichtig met duiken!
    groetjes van Liesbeth

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Australië, Airlie Beach

Sjoerd

Actief sinds 29 Dec. 2014
Verslag gelezen: 264
Totaal aantal bezoekers 4339

Voorgaande reizen:

06 Januari 2015 - 06 Januari 2015

Wereldreis 2015

Landen bezocht: